“She is very thin…but her temper is very high”!!!
അഗ്നി പറക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന കുഞ്ഞു തീവ്രവാദിയെ നോക്കി Dr .സത്യനാരായണ പറഞ്ഞതാണിത് .അത് കേട്ട് ഞാനും എന്‍റെ പ്രിയതമനും പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. രണ്ടു പേരും ഒരു പോലെ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു പരസ്പരം “വിത്ത് ഗുണം പത്തു ഗുണം”!!! ഒന്നും ഇല്ല പ്രശ്നം. ഒരു ചെറിയ injection ആണ് വില്ലന്‍.
ഒന്നര വയസ്സിന്റെ MMR vaccination എടുക്കുക എന്നൊരു സാഹസത്തിനു ഞങ്ങള്‍ ഇറങ്ങിയതായിരുന്നു. വഴിയില്‍ വെച്ച് ഓമന പുത്രിക്ക് വേണ്ടത് പോലെ സ്റ്റഡി ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്തു .മോളെ നമ്മള്‍ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകുകയാ, അവിടെ ഒരു ഡോക്ടര്‍ അപ്പൂപ്പന്‍ ഉണ്ട്,അപ്പൂപ്പന്‍ മോള്‍ക്ക്‌ ഉവ്വാവു വരാതിരിക്കാന്‍ ചെറിയ ഒരു injection തരും എന്നൊക്കെ. ഒക്കെ മകള്‍ തല കുലുക്കി സമ്മതികുകയും ചെയ്തു..എന്ത് മനസ്സിലായിട്ടു ആണാവോ? ക്ലിനിക്‌ന്‍റെ വാതില്‍ക്കല്‍ കണ്ട കുട്ടി പട്ടാളത്തെ കണ്ടതും നവമി ഫുള്‍ ചാര്‍ജ് ആയി. ഓരോരുത്തരായി അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഊഴം കാത്തു കസേരയില്‍ വിശ്രമിച്ചു. ഓരോ കുഞ്ഞു വാവകള്‍ അകത്തേക്ക് പോയി അലറി കരഞ്ഞു മടങ്ങുന്നത് നവമി കൌതുകത്തോടെ നോക്കിയിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു.”അമ്മേ കൊചാവ…ങ്ങീ…” അവള്‍ക്കു ആകെ രസമായി കാഴ്ചകള്‍.’പഴുത്ത പ്ലാവില വീഴുമ്പോള്‍ പച്ചപ്ലാവില ചിരിക്കണ്ട’ എന്ന പഴഞ്ചൊല്ല് മനസ്സിലാകുന്ന പ്രായം, എത്തിയിരുന്നെങ്കില്‍ പ്രയോഗിക്കാമായിരുന്നു എന്നോര്‍ത്ത് ഞാന്‍ ചിരിച്ചു.
പത്താം നമ്പര്‍ വിളിച്ചപോള്‍ ഞങ്ങള്‍ അകത്തേക്ക് കടന്നു. first sight നു തന്നെ അവള്‍ ഡോക്ടര്‍നെ identify ചെയ്തു. അവള്‍ എന്നെ ശക്തിയായി തെള്ളി പുറത്തേക്കു. സൈരെന്‍ മുഴങ്ങുനത് പോലെ അലറി കരയാന്‍ തുടങ്ങി അവള്‍.നേരത്തെ chicken pox വന്നതിനെ പാടുകള്‍ നോക്കാന്‍ അവളെ അവിടെ കിടത്താന്‍ പറഞ്ഞു ഡോക്ടര്‍. ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു ആജാനബാഹുക്കള്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടും അവള്‍ സ്പ്രിംഗ് പോലെ എണീറ്റു പോന്നു. അവിടം മുഴുവന്‍ തിരിച്ചു വെക്കും പോലെ അവള്‍ അലറികൊണ്ട് കുതറാന്‍ തുടങ്ങി. ദൈവമെ ഇവള്‍ക്ക് എന്നെക്കാള്‍ ശക്തിയോ?പരിശോധനയും വേണ്ട ഒരു മന്നാംകട്ടയും വേണ്ട വല്ല വിധേനയും ഒരു injection കൊടുത്തിട്ട് തടി രക്ഷപെടുതിയാല്‍ മതി എന്ന മട്ടില്‍ ഡോക്ടര്‍ ഞങ്ങളെ ദയനീയമായി നോക്കി.അവസാനം പിതാശ്രീ സകല ശക്തിയും എടുത്തു അവളെ മുറുക്കിപിടിച്ചു,മനസ്സ് കല്ലാക്കി ഞാന്‍ രണ്ടു കൈയും കൂട്ടി പിടിച്ചു വെച്ചു. അങ്ങനെ injection എടുത്തു. തേങ്ങി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവള്‍ എന്‍റെ തോളില്‍ ചാഞ്ഞു കിടന്നു.
എത്ര വാക്ക് സംസാരിക്കും,സ്റ്റെപ്സ് കയറിതുടങ്ങിയോ എന്നൊക്കെ ഡോക്ടര്‍ അവളെ പറ്റി അന്വേഷിച്ചു. അവള്‍ പറയാറുള്ള വാക്കുകള്‍ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ ഒന്ന് rewind ചെയ്തു.
അച്ഛാ,അമ്മ,കണ്ണന്‍ ചേട്ടാ,ഉണ്ണി ചേട്ടാ,അമ്മാവാ, മായചെച്ചി,ചന്ദിയംമൂമ്മ(ക്ഷമിക്കണം ചന്ദ്രിക അമ്മൂമ്മ എന്നാണ് അവള്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത്!!!) ആന,മാവോ പൂച്ച,ബോ പട്ടി,ഇടിലി ,മമ്മൂട്ടി അങ്ങനെ നന്നായി പറയുന്ന കുറെ വാക്കുകളും പിന്നെ കേള്‍ക്കാന്‍ രസമുള്ള കുറെ വാക്കുകളും എന്‍റെ ഓര്‍മ്മയില്‍ എത്തി.പാപ്പിച്ചം (capsicum ),pappathy (ചപ്പാത്തി),ചുചിര (സുരൈയ്യ ),ലാപോപ്പ്(laptop ),അപ്പറ്റൊടമുസ് (ഹിപ്പോപോടമുസ്),പീപ് (ഷീപ്പ്),ഗൂച്ച് (goose )മേമമൂമ്മ (രെമ അമ്മൂമ്മ),സുനനൂന്ന (സുധ അമ്മൂമ്മ),മീപ്പ (ശ്രീമണി അപ്പ),മോദാന്‍ ലാല്‍ അങ്ങനെ കുറെ ഓര്‍ത്തപോള്‍ എനിക്ക് ചിരി വന്നു .അവള്‍ നന്നായി സംസരിക്കുനുണ്ട് , ഞാന്‍ ചാടി കയറി പറഞ്ഞു. പാട്ടും പാടും.ആദി ഉഷ സന്ധ്യ എന്ന പാട്ട് അവള്‍ പാടുന്നത് ഓര്‍ത്തു എനിക്ക് വീണ്ടും ചിരി പൊട്ടി.
ഡോക്ടര്‍ ആവേശപൂര്‍വ്വം അവളോട്‌ ചോദിച്ചു “കുട്ടി കമ്മല്‍ എവിടെ?”(പാവം കഷ്ടപ്പെട്ട് മലയാളം പറഞ്ഞതാണെ..കന്നഡ ആണു മാതൃഭാഷ)തേങ്ങല്‍ നിര്‍ത്തി അവള്‍ ദഹിപ്പിച്ചു ഒന് നോക്കി ഡോക്ടറെ .”ഹും വന്നിരിക്കുന്നു കിന്നാരം ചോദിയ്ക്കാന്‍ എന്നെ കുത്തിയിട്ട്” എന്നൊരു ഭാവം കൃത്യമായിട്ട്‌ അവളുടെ മുഖത്ത് എഴുതി വെച്ചിടുന്ടെന്നു ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നി. മോളെ വള എവിടെ? ഡോക്ടര്‍ക്ക്‌ മതിയായില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. സാധാരണ വഴിയില്‍ കൂടി പോകുന്നവരെ വരെ വിളിച്ചു ആരും പറയാതെ കമ്മലും മലയും ഒക്കെ കാട്ടികൊടുക്കുന്ന നവമി ഇക്കുറി ഭദ്ര കാളിയായി.
“വീറ്റി പാം…”അവള്‍ അലറി. അലര്‍ച്ച കേട്ട് സത്യനരായണന്‍ മാത്രമല്ല sakala ലോകവും കിടുങ്ങി.
“She is very thin…but her temper is very high”!!! ഒട്ടും താമസിച്ചില്ല…ഡോക്ടര്‍ അദേഹം ഓമന പുത്രിക്ക് സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് കൊടുത്തു. എന്റമ്മോ..എന്നൊരു innocent ഭാവം മുഖത്ത് വെച്ച പ്രിയതമന് ഒപ്പം , കൊച്ചു ഗുണ്ട തലയിവി യെയും കൂട്ടി ഞാന്‍ ആശുപത്രി പടവുകള്‍ ഇറങ്ങി നടന്നു. .
Drizzle of memories 